Faus-lin
Radiola linoides
Linaceae
Noms en français : Radiole faux lin, Faux Lin.
Descripcioun :Lou faus-lin es uno pichoto planto pas bèn grando que se vèi pas gaire. Trachis dins li relarg umide, proche d'aigo, sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio óupousado quàsi óuvalo de mens de 4 mm de long e à si cambo roujo. Li flour soun pourtado pèr de long pecou emé de petalo blanco dificile de vèire.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 1 à 12 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Radiola
Famiho : Linaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,3 à 3 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Sablo umido
- Pelouso roucaiouso bagnado
- Riéusset
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Radiola linoides Roth, 1788
Boufonìo(-renadivo)
Bufonia perennis
Caryophyllaceae
Nom en français : Buffonie vivace.
Descripcioun :Aquesto pichoto planto renadivo emé uno souco lignouso, pulèu raro, trachis dins li roucaio, esboudèu e sus li roucas. Fai de mato. Coume tóuti li Bufonia a quatre sepalo e quatre petalo, e quatre o vuech estamino. Pèr l'ouro se destrìo uno poupulacioun en basso Prouvènço que vèn sus cauquié, e uno autro en Prouvènço séusouso que vèn sus siliço.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Bufonia
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 100 à 600 m
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso
- Esboudèu
- Roucas
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Bufonia perennis Pourr., 1788